امروز وقتی که داشتم به سایت های خبری حوزه فناوری سرک می کشیدم مطلبی چشم منو به سمت خودش خیره کرد 0: فقط کلمه "ایرانی" بود که من رو حیرت زده کرده بود اونم کنار چه اسمی؟ "سامسونگ" (من سامی نیستما بگم :) ). "سامسونگ با کمک یک ایرانی می خواهد کار کنترل دستگاهها با ذهن را عملی کند" آره این عنوانی بود که من داشتم میدیدمش.
شاید برای کسی که کشورش ایران نباشه خبر مهمی به نظر نیاد ولی من کلی باهاش حال کردم (شما هم باید باهاش حال کنینا D:). همون طور که از عنوانش مشخصه سامسونگ می خواد با محققین دانشگاه تگزاس که تو جمع این محققین روزبه جعفری هم قرار داره همکاریی رو برای ساخت کلاهی که می تونه گوشی موبایل رو با ذهن کنترل کنه آغاز کنه.
خب از همکاری این دو با هم بگذریم بریم سر اصل مطلب.
به شخصه می تونم بگم شرکت اپل و تیم طراحی سیستم عامل IOS یکی از بهترین شرکت ها و گروه های تولید کننده سیستم عامل در دنیا هستن.
این روزا رابط کاربری دیگه مثل قبل تو کنج مغز یه توسعه دهنده نرم افزار بیکار ننشسته و روز به روز داره خودش رو بین توسعه دهنده ها جا میده (ولی خیلی ها ازش دوری می کنن :( ). رابط کاربری همه کار می کنه! می تونه کاربر رو تو استفاده از نرم افزار بهتر راهنمایی کنه، می تونه به کاربر هنگام کار با نرم افزار احساس راحتی و اطمینان بده، می تونه هویت و میزان تجربه توسعه دهندهی نرم افزار رو معلوم کنه و کلی کارای دیگه.
یه مثال از دنیای بیرون آی تی براتون بزنم: یه شخصی رو که پولداره و می خواد بره یه پراید با امکانات سفارشی بخره رو در نظر بگیرید. این شخص اولش میره نمایشگاه و سوار پراید معمولی میشه، بعد یکم ور رفتن با دم و دستگاه ماشین از بعضی جاهاش خوشش نمیاد (مثلا صندلی، رینگ، رنگ و ...). به همین خاطر هم سفارش میده تا اون جاهایی رو که به نظرش مجلوب نیستن رو تغییر بدن و یه خفن ترش رو جاش بذارن (مثلاً صندلی اصل چرم، رینگ اسپورت، رنگ متالیک).
بعدش این ماشین میشه یه ماشین ایدهآل واسه این شخص، و میره و حالش رو میبره D: